Toplu Konut İdaresi Başkanlığı'nın (TOKİ) ülke genelinde başlattığı 500 bin konutluk dev sosyal konut projesi, dar gelirli vatandaşlar için büyük bir umut kapısı açarken, projede öğretmenlere yönelik herhangi bir öncelik ya da kontenjanın bulunmaması eğitim camiasında derin bir hayal kırıklığı yarattı. Şehit aileleri, gaziler, engelliler, emekliler ve gençlere özel kategoriler ayrılmasına rağmen, ülkenin geleceğini inşa eden öğretmenlerin bu kapsam dışında tutulması, kamuoyunda önemli bir tartışma başlattı. Öğretmenler, diğer meslek grupları gibi temel başvuru şartlarını yerine getirerek genel kuraya dahil olmak zorunda kalırken, bu durum mesleğin fedakarlığı ve toplumsal önemi göz önüne alındığında büyük bir eksiklik olarak değerlendiriliyor.
Öğretmenler, özellikle büyük şehirlerdeki yüksek kira ve konut fiyatları karşısında zorlu bir yaşam mücadelesi veriyor. Öğrencilerin eğitimi için verdikleri üstün gayret ve mesleki zorluklar düşünüldüğünde, TOKİ’nin bu büyük projesinde onlara pozitif ayrımcılık yapılması bekleniyordu. Ancak, mevcut başvuru koşulları, öğretmenleri diğer tüm meslek gruplarıyla aynı seviyeye indirerek, onlara özel bir kolaylık tanımıyor. Bu durum, maaşları son yıllarda iyileştirilse de hala konut sahibi olma hayali kurmakta zorlanan binlerce eğitimcinin sesinin duyulmadığı algısını güçlendirmiştir. Öğretmenlerin konut sahibi olma çabalarına destek olunmaması, toplumun en temel direklerinden birinin görmezden gelindiği izlenimini yaratmaktadır.
Eğitim sendikaları ve öğretmen örgütleri, TOKİ ve ilgili bakanlıklara çağrıda bulunarak, projenin sonraki etaplarında veya mevcut süreçte bir düzenleme ile öğretmenlere özel kontenjan ayrılması gerektiğini vurgulamaktadır. Öğretmenlik mesleğinin kamusal niteliği, zorunlu hizmet bölgelerindeki görev koşulları ve ekonomik şartları, onlara bu tür sosyal konut projelerinde kesinlikle öncelik tanınmasını gerektirmektedir. Öğretmenlere sağlanacak konut avantajı, sadece ekonomik bir destek olmakla kalmayacak, aynı zamanda mesleğe duyulan saygının ve verilen değerin somut bir göstergesi olacaktır. Bu adım, öğretmenlerin motivasyonunu artıracak, mesleki tatmini yükseltecek ve nitelikli öğretmenlerin zorunlu hizmet bölgelerine yönelmesini teşvik edecektir.
Devletin, fedakâr öğretmenlerini konut edinme süreçlerinde desteklemesi, sadece bir lütuf değil, toplumsal bir zorunluluktur. Öğretmenlere yönelik bir öncelik veya kontenjanın eklenmemesiyle oluşan hayal kırıklığının giderilmesi, projenin sosyal adalet ilkesini güçlendirecektir. Yetkililerin, bu sesi duyarak, projenin kapsamını yeniden değerlendirmeleri ve öğretmenlerimize hak ettikleri pozitif ayrımcılığı sağlamaları beklenmektedir. Aksi takdirde, 500 bin konutluk bu büyük proje, eğitim camiasının zihninde tamamlanmamış bir destek hikayesi olarak kalacaktır.